فهرست
مقدمه
بخش 1: اصول مینیمالیسم
فصل 1: مسابقه ی تسلیحاتی نابرابر
فصل 2: مینیمالیسم دیجیتال
فصل 3: پاکسازی دیجیتال
بخش 2: تمرینات
فصل 4: برخی اوقات را به تنهایی سپری کنید
فصل ۵: لایک نکنید
فصل 6: احیای اوقات فراغت
فصل 7: به جمع مقاومت کنندگان بپیوندید
نتیجه گیری
کتاب ازشمند دیگری از کال نیوپورت (نویسنده کتاب پرفروش کار عمیق)
رابطه ی کنونی ما با فناوری‌های این جهانِ پر از ارتباطات، بی ثبات است و ما را به ناامیدیِ خاموش نزدیک می‌کند. اما ما هنوز توانایی تغییر این وضعیت را داریم. البته نمی‌توانیم برای انجام این کار منفعلانه عمل کنیم و به ابزارها، سرگرمی‌ها و حواس‌پرتی‌های آشفته و افسارگسیخته‌ی عصر اینترنت اجازه دهیم تا به ما چگونگی گذراندن وقت یا نحوه‌ی احساساتمان را دیکته کنند. بلکه بایستی خوبی‌های این فناوری ها را استخراج کنیم و بدی‌های آن‌ها را کنار بگذاریم.
ما به نگرشی نیاز داریم که یک بار دیگر، آرمان ها و ارزش هایمان را به فعالیت های روزانه مان بیفزاید، و سلطه ی هوی و هوس ها و مدل های کسب و کارهای بزرگ مستقر در سیلیکون ولی را کنار بزند. ما به نگرشی نیاز داریم که فناوری های جدید را بپذیرد، اما نه به قیمت از دست رفتن صفات انسانی. ما به نگرشی نیاز داریم که هدف بلندمدت را بر رضایت کوتاه مدت ترجیح دهد.
به عبارت دیگر، ما به مینیمالیسم دیجیتال نیاز داریم.
هدف این کتاب این است که دلایل درست بودن مینیمالیسم دیجیتال را ارائه کند، آنچه از شما می خواهد انجام دهید و دلیل موثر بودنشان را با توضیحات دقیق‌تری بیان کند و سپس در صورتی که متوجه شدید این نگرش برایتان مناسب است، چگونگی استفاده از آن را به شما آموزش دهد.
درباره روش زندگی مینیمالیسم دیجیتال
مینیمالیسم دیجیتال نگرشی درباره‌ی نحوه‌ی استفاده از تکنولوژی است. بر این اساس، زمانی‌که آنلاین هستید، فقط روی تعداد کمی از فعالیت‌های بهینه و با دقت انتخاب‌شده تمرکز می‌کنید. این فعالیت‌ها فقط به موضوعاتی می‌پردازد که به نظر شما ارزشمند است و به این ترتیب، به‌راحتی از سایر فعالیت‌ها چشم‌پوشی می‌کنید.
مقدمه کتاب مینیمالیسم دیجیتال
در اوایل سال 2016، کتابی با عنوان کار عمیق (Deep Work) منتشر کردم. این کتاب درباره‌ی ارزش تمرکز شدید بود و اینکه تأکید دنیای حرفه‌ای بر ابزارهای ارتباطی حواس‌پرت‌کن، چگونه باعث می‌شود افراد نتوانند کارهایشان را به‌خوبی و به بهترین شکل ممکن انجام دهند. همان‌طور که این کتاب مخاطبانش را می‌یافت، من نیز به‌مرور، بازخوردهای بیشتر و بیشتری از خوانندگان دریافت می‌کردم. برخی برایم پیام می‌فرستادند و برخی دیگر در مکانی عمومی با من صحبت می‌کردند؛ اما بیشتر آن‌ها سؤالی مشابه می‌پرسیدند: «پس زندگی شخصی‌مان چه می‌شود؟»
من معتقد بودم که ابزارهای دیجیتال موجب حواس‌پرتی در محیط کار می‌شود و آن‌ها هم با این دیدگاه موافق بودند؛ اما پس از آن توضیح می‌دادند که این فناوری‌های جدید باعث کاهش رضایتمندی آن‌ها از زمان سپری‌شده در خارج از محیط کار نیز می‌شود و بیش از همه، از این بابت نگران بودند. این موضوع توجهم را به خود جلب کرد و مرا درباره‌ی وعده‌ها و خطرات زندگی دیجیتال مدرن به فکر فرو برد.
تقریباً همه‌ی افرادی که با آن‌ها صحبت کرده‌ام به قدرت اینترنت اعتقاد داشتند؛ همچنین به این نتیجه رسیده بودند که اینترنت می‌تواند و باید نیرویی باشد که زندگی آن‌ها را بهبود بخشد. آن‌ها لزوماً نمی‌خواستند نقشه‌های گوگل را کنار بگذارند یا اینستاگرام را ترک کنند؛ اما احساس می‌کردند دیگر نمی‌توانند میزان استفاده‌شان را از فناوری کنترل کنند. یعنی اگر به‌سرعت تغییری رخ ندهد، شاید زندگی‌شان تباه شود!
اغلب شبکه ها و رسانه های اجتماعی، دارای ویژگیهای اعتیادآوری هستند که بعضاٌ تصادفی شکل گرفته اند، اما اغلب آن‌ها عمدا اینگونه طراحی شده اند. این ویژگی ها باعث می‌شود مردم احساس کنند اختیار انتخاب‌هایشان را به دست این شبکه‌ها سپرده‌اند؛ مشکلی که روزبه‌روز بیشتر و بیشتر می‌شود و مردم نیز به آن آگاه‌اند. قسمت تلخ ماجرا این است که آن‌ها برنامه‌ها را دانلود می‌کنند و به دلایلی مثبت حساب کاربری خود را ایجاد می‌کنند؛ اما این سرویس‌ها به‌تدریج فعالیت‌های باارزشی را که پیش‌تر برایشان جذاب بود، کم‌رنگ می‌کنند: افراد به فیسبوک پیوستند تا ارتباطشان را با دوستان خود در سراسر کشور حفظ کنند؛ اما اتفاقی که پس از آن افتاد این بود: آن‌ها حتی دیگر نمی‌توانستند با دوستی که آن‌طرف میز نشسته بود مکالمه‌‌ای سالم و بدون وقفه داشته باشند!
همچنین متوجه شدم که «فعالیت آنلاینِ بدون محدودیت» چه تأثیرات منفی‌ای بر سلامت روحی افراد می‌گذارد. بسیاری از افرادی که با آن‌ها صحبت می‌کردم، تأکید می‌کردند که رسانه‌های اجتماعی توانایی فراوانی در تغییر خلق‌وخوی آن‌ها داشته‌اند. قرار‌گرفتن مداوم در معرض تصاویر گلچین‌شده‌ی زندگی دوستانشان، در آن‌ها احساس بی‌کفایتی ایجاد می‌کرد؛ به‌خصوص در دوره‌هایی که احساس کمبود می‌کردند. همچنین می‌گفتند این شیوه روشی بی‌رحمانه در خصوص نوجوانان است که باعث ایجاد حس طرد‌شدن در آن‌ها می‌شود.
دیدگاه‌های زیادی وجود دارد که شاید از طریق آن‌ها بتوان این اهداف را محقق کرد. یکی از این دیدگاه‌های افراطی متعلق به نئولودیت‌ها (ضد تکنولوژی ها) است. طرفداران این دیدگاه خواستار ترک استفاده از بسیاری از تکنولوژی‌های جدیدند. یکی دیگر از دیدگاه‌های افراطی متعلق به طرفداران خودمحدودیتی است که دستگاه‌های دیجیتالی را در تمام جنبه‌های زندگی، با دقت و با هدف بهینه‌سازی آن به‌کار می‌گیرند. با وجود این، از میان نگرش‌های گوناگونی که مطالعه کردم، یکی از آن‌ها، پاسخی مناسب برای کسانی بود که در زمانه‌ی مملو از تکنولوژیِ ما خواهان پیشرفت‌اند. من این نگرش را «مینیمالیسم دیجیتال» می‌نامم؛ بر مبنای این نگرش می‌توانیم با استفاده‌ی کمتر از ابزارهای دیجیتال، فواید بیشتری کسب کنیم.
در این کتاب، با نمونه‌های بسیاری از مینیمالیست‌های دیجیتال مواجه خواهید شد؛ کسانی که با کاهش شجاعانه‌ی زمان سپری‌شده در اینترنت، از این زمان برای تمرکز بر تعداد کمی از فعالیت‌های بسیار باارزش استفاده کرده‌اند و بدین ترتیب، شاهد تغییرات مثبت بزرگی بوده‌اند.
هدف این کتاب بیان موارد زیر است: بیان دلایل درستی مینیمالیسم دیجیتال، آنچه از شما می‌خواهد انجام دهید و توضیح دقیق دلایل تأثیرگذاری آن‌ها. در نهایت، اگر دریافتید این نگرش برای شما مناسب است، چگونگی استفاده از آن را به شما آموزش خواهم داد.