چرا شرکتها در ایران عمری نسبتا بلند ندارند؟! این در حالی است که در کشورهای خارجی گاه شرکتها تا چندین و چند نسل همچنان پابرجا هستند و فعالیت خود را ادامه می دهند.
به نظرم ما در ایران کمتر در معرض تجربه و داستان شرکتهای بومی خودمان قرار داریم. کتابهای وال مارت، سونی، تویوتا، هوندا، استارباکس را با ترجمه های نسبتا دلنشین و خواندنی در قفسه های کتابخانه ها و کتابفروشیها دیده اید، اما از کتاب شرکتهای ایرانی تقریبا اثر زیادی نیست!
ما در ایران از نوشتن اختلاف دیدگاهها و سلیقه ها بین اعضای هیأت مدیره می گریزیم، و در کتابهای شرکتهای خارجی از نزاع سنگین هیأت مدیره می خوانیم که به اخراج استیو جابز می انجامد. بعدها جابز به شرکت باز می گردد و در رأس قرار می گیرد. اینجا نیز در یکی از روزها اختلاف بشدت سنگین او با معاونش را می خوانیم که به اوج می رسد، معاونش میخواهد که از تصمیم اش برگردد و اینجا نیز همگی اعضای هیات مدیره غافلگیر می شوند.
کتاب پگاه، پرورش گسترده اندیشه هوشمند، اثر آقای محمد اسماعیل قدس، معروف به شوالیه ی پخش ایران، یک فرصت مغتنم است که ما را با فرازهایی از اندیشه ها، تجربیات و فعالیتهای اجرایی او و مدیرانش آشنا می سازد. او و مدیرانش در بحرانی ترین شرایط سخت، یعنی سالهای جنگ که عرضه کمتر از تقاضا بود، با دانایی، تجربه و البته شور عاشقانه برای آنکه کالاهای اساسی با سهولت بیشتری در اختیار مردم قرار گیرد، اعتبار خود و همکارانشان را برکف دست نهادند تا در نبود امکانات، رضایت خاطر مردم را فراهم کنند.